“Failliet gaan is een schande, dat is altijd de Vlaamse mentaliteit geweest. Dus ja, ik begrijp dat heel wat landgenoten schrik hebben om te ondernemen. Een faillissement blijft plakken, je blijft het met je meedragen. Het startup wereldje is met andere woorden de plaats bij uitstek om een mooie depressie op te doen (lacht).”
“Wat mij geholpen heeft, is het besef dat het gros van de ondernemende mensen regelmatig twijfelt, dat de meesten vaak geen flauw benul hebben van waar ze mee bezig zijn. Zelfs een Elon Musk weet het niet altijd even goed. Dàt realiseren maakt je een pak sterker, en laat je toe om veel meer dingen uit te proberen.”
“Dat je het niet altijd eens zal zijn met je co-founder bijvoorbeeld. En dat we te veel gefocust hebben op het aantrekken van durfkapitaal, waardoor de focus op onze kernactiviteit verloren ging.”
“Er is een moment geweest waarop we een half miljoen pond wilden ophalen om de werking voor enkele maanden te kunnen verzekeren. Je houdt dan vooral de schijn op en wil niet inbinden. Gelukkig hebben we altijd een ethische koers gevolgd. We kunnen onze gewezen werknemers én onze kapitaalverschaffers – die geld verloren hebben – nog recht in de ogen kijken.”
‘It’s easier to apologize than to ask for permission’. Dat is één van mijn favoriete uitspraken. Als je met iets disruptief bezig bent, met iets wat niemand je heeft voorgedaan, dan doe je gewoon vraag je niet om toestemming. Als je tegen iemands schenen stampt, dan heb je tenminste al iets bereikt. Uiteraard maak je weleens fouten en is de kans reëel dat het verkeerd afloopt. Het positieve is dat je altijd iets leert uit die fuckups.”
“Er komt ook een moment waarop je kan genieten van je fuckups, ze doen je groeien als persoon. En hoe meer fouten je maakt, hoe meer ervaring je opdoet en hoe meer je anderen kan verder helpen. Dat is belangrijk voor je persoonlijke ontwikkeling.”