“Mookum was een platform voor designers waarbij er online nieuwe producten gecreëerd werden, die in voorverkoop werden aangeboden. Maar in 2009 was er nog geen sprake van crowdsourcing en van cocreatie, en de markt was er simpelweg nog niet klaar voor.”
“We konden wel snel wat early adopters aantrekken, maar om dan van 20.000 naar 100.000 gebruikers te gaan, dat bleek heel erg moeilijk. Anderzijds rommelde het ook met ons financieringsmodel, ik had het toen over de ‘salamitaktiek’. Na het behalen van een milestone kwam er telkens een schijf geld vrij.”
“En als de motor dan wat begint te haperen, en je behaalt je plan niet, dan kan je ook fluiten naar de volgende financiële injectie. Na lang palaveren hebben we toen gekozen voor een gecontroleerde noodlanding. Ik kan me het moment dat we de boeken hebben neergelegd n het failliet gingen aanvragen nog heel levendig herinneren.”
“Ik hoef je niet te vertellen dat zoiets een historische belevenis in iemands leven. Tegelijk was het ook wel een opluchting, je kan een project dat gedoemd is niet blijven rekken. Er komt een moment waarop je er de stekker moet durven uittrekken.”
“Afscheid nemen is pijnlijk, iemand die iets anders beweert, liegt. Maar als je weet dat je er alles voor gedaan hebt, dat je jezelf niets kan verwijten en dat je je lessen geleerd hebt, dan kan je het plaatsen, en ga je je er al snel mee verzoenen.”
“Na een tijdje pik je de draad weer op en creëer je een nieuwe baby, waar je opnieuw volledig voor gaat, en dat geeft je terug moed. In mijn geval heeft het nieuwe verhaal Netwerk Ondernemen, en daar kan ik mijn ei weer volledig in kwijt. De ervaring die je hebt opgedaan, neem je mee, en maakt je sterker.”
“Ik heb Mookum alleen opgestart, en dat zou ik nooit meer doen, het is beter om met enkele partners een project aan te vatten. Met complementaire profielen werken is ook erg belangrijk. En dan vergeet is nog de timing: start geen gevecht als de markt nog niet klaar is, dat heeft weinig zin.”
“Voorts kan je niet kritisch genoeg zijn, want overal hangen risico’s aan vast. Of je bij een corporate een veiligere stek hebt? Daar geloof ik niet in. Ook in een groter bedrijf moet je – berende – risico’s nemen. Ik heb tijdens in carrière al heel grote risico’s genomen, en toen waren dat bewuste keuzes. Ook ondernemers moeten berekende risico’s durven nemen, dat is mijn grootste overtuiging.”